Rynek
oferuje wiele modeli AED. Poszczególne modele różnią się poza
elementami, jak wymiary, waga, wygląd, wyposażenie również między innymi żywotnością części wymiennych (baterii i
elektrod), częstotliwością autotestów, szybkością analizy pracy serca oraz
ładowania impulsu elektrycznego, stopniem szczelności, pojemnością pamięci. Pomimo występujących
różnic pomiędzy modelami, wszystkie defibrylatory AED, bez wyjątku, zaprojektowane są w celu przywracania pracy
serca.
Defibrylator
AED składa się z urządzenia głównego oraz elektrod. Po włączeniu, urządzenie prowadzi ratownika przez proces ratowania życia, nawet
jeśli defibrylacja nie jest wskazana. Komendy głosowe i dźwiękowe
mówią, co należy robić. W trakcie analizy EKG oraz podczas defibrylacji nie
należy dotykać poszkodowanego (AED wyraźnie o tym informuje komendami
głosowymi). Defibrylatory AED po zanalizowaniu pracy serca informują czy
defibrylacja jest konieczna czy nie. Jeśli pacjent nie wymaga defibrylacji,
defibrylator nie wygeneruje wstrząsu.
Defibrylator AED przeprowadza defibrylację w sytuacji migotania
komór lub w częstoskurczu komorowym bez tętna. Impuls aktywności elektrycznej
serca jest przekazywany za pośrednictwem dwóch samoprzylepnych elektrod,
następnie poddawany jest analizie przez mikroprocesor a rozpoznany rodzaj
zaburzenia rytmu trafia do wiadomości ratownika poprzez odpowiednie komendy
głosowe lub/i graficzne.
Podstawowe
wyposażenie defibrylatorów AED, w większości modelów, zawiera elektrody dla dorosłych. Aby
defibrylować dzieci do 8 roku życia (do 25 kg masy ciała) konieczne jest użycie
elektrod pediatrycznych. Defibrylator automatycznie rozpoznaje elektrody
pediatryczne.
Niektóre
urządzenia dają możliwość przepięcia elektrod zdefibrylatora bez ich odklejania z klatki
piersiowej poszkodowanego i podłączenia bezpośrednio do defibrylatora
klinicznego. W przypadku innych można to osiągnąć za pośrednictwem specjalnej
przejściówki, która łączy wtyczkę elektrody ze złączem w
defibrylatorze klinicznym.
Defibrylatory
AED posiadają wbudowane karty pamięci, pozwalające odczytać przebieg
defibrylacji, analizę EKG, rejestrują również głosy osób udzielających pomocy i
świadków zdarzenia. W sytuacji zachodzącej konieczności odtworzenia akcji ratowniczej, bez problemu można zczytać
zapis danych na komputerze i prześledzić przebieg akcji.
Bezawaryjność
AED zapewnia autotest. Defibrylatory w odpowiednich odstępach czasowych
przeprowadzają automatycznie kontrolę wewnętrznej elektroniki, oprogramowania,
poziomu baterii, stanu elektrod. Wychwycenie przez urządzenie błędu podczas
kontroli, prowadzi do zapalenia diody kontrolnej lub zmiany koloru diody oraz
komendami głosowymi przy włączeniu urządzenia. Funkcja autotestu sprawia, że
defibrylatory AED w większości, nie wymagają serwisowania. Zakres przeglądu
technicznego spoczywa na użytkowniku i polega na wymianie w odpowiednim czasie
baterii, elektrod oraz monitorowanie stanu diod kontrolnych.
Niiektóre
defibrylatory AED posiadają kontrolę siły ucisku (przy użyciu specjalnych
elektrod), inne dają możliwość treningu Pierwszej Pomocy poprzez przełączenie
AED na tryb szkoleniowy i użyciu elektrod szkoleniowych.
Praktycznym rozwiązaniem jest umieszczanie defibrylatorów AED w szafkach wyposażonych w
moduł alarmujący służby ratunkowe o jego użyciu. Informacja o otworzeniu szafki
wysyłana jest do serwera, gdzie jest przetwarzana a następnie wysyłane są
automatyczne powiadomienia sms-em lub drogą mailową do odpowiednich
użytkowników. Wpisywanymi w pamięć systemu użytkownikami są zazwyczaj służby
ratownicze oraz jednostka nadzorująca defibrylator.